Zmiana zasad ustalania stopy procentowej składki na ubezpieczeniowe wypadkowe dla pracodawców zgłaszających do ubezpieczenia do 9 pracowników (ustawa z dn. 30.10.2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych).
Zgodnie z zasadą określoną w ustawie – stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatników zgłaszających do ubezpieczenia do 9 osób jest ujednolicona i wynosi 50 proc. najwyższej stopy procentowej, ustalonej na dany rok składkowy dla grupy działalności. Oznacza to, że we wszystkich mikro przedsiębiorstwach stopa procentowa ubezpieczenia wypadkowego jest pochodną najwyższej kategorii ryzyka ustalanego dla kopalni węgla kamiennego i brunatnego (3,86 proc.), które w ostatnich trzech latach wzrosło.
Trudno się zgodzić z przyjęciem takiej zasady wyliczania wskaźnika ubezpieczenia wypadkowego u najmniejszych pracodawców – opartego na sytuacji w branży charakteryzującej się najwyższym poziomem wypadków w pracy.
Zgodnie z informacjami Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej (opartymi o dane GUS) w ostatnich trzech latach wzrost kategorii ryzyka w roku wypadkowego wystąpił tylko w 14-u grupach działalności, w przypadku aż 28 grup wystąpiło obniżenie stopy procentowej na ubezpieczenie wypadkowe, 22 grupy zachowały tę samą stopę procentową. Oznacza to, że w większości grup działalności ryzyko wypadkowe nie uległo zmianie albo nawet się obniżyło.
Jednak, ta ogólnie korzystna sytuacja w zakresie ryzyka wypadków, nie miała żadnego odzwierciedlenia dla obciążeń składkami ustalanych dla najmniejszych przedsiębiorstw, bowiem te ustalane są w oparciu o sytuację mającą miejsce w górnictwie węglowym.
Według danych resortu pracy – dla ok. 995 tys. płatników (ponad 66 proc. płatników z tej grupy) zgłaszających do ubezpieczenia do 9-ciu osób (1,5 mln podmiotów) – stopa procentowa składki na ubezpieczenia wypadkowe jest większa niż stopa procentowa dla odpowiedniej grupy działalności.
Dane te potwierdzają tylko brak uzasadnienia dla dalszego utrzymywania zasady ustalania wskaźnika wypadkowości dla najmniejszych firm – opartego o wskaźnik odnotowany dla działalności o najwyższym wskaźniku.
Związek rzemiosła Polskiego postuluje zatem nowelizację ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w kierunku urealnienia stóp ubezpieczenia wypadkowego ustalanego dla płatników zatrudniających do 9-ciu osób. Można to uzyskać poprzez przyjęcie zasady, że każdy z tych płatników ustala samodzielnie stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe wg stopy procentowej określonej dla grupy, do której płatnik należy.
Więc informacji w załączniku
