„Od roku 2004, czyli od momentu wejścia Polski do UE zainteresowanie polskimi oknami i drzwiami wzrosło ponad trzykrotnie. Szczególnie dynamicznie rośnie uznanie dla stolarki drewnianej, której co roku już ponad milion sztuk wyjeżdża z naszego kraju. Nabywcy unijni zaczęli doceniać bowiem wysokie kwalifikacje Polskiego rzemiosła stolarskiego” – czytamy w forum.
„Polska wersja soft-komunizmu, preferowana po wojnie, zezwalała na istnienie małych warsztatów produkcyjno-usługowych, także stolarskich, które mogły zatrudniać kilku pracowników. Dla Polskiego stolarstwa stało się to zbawienne, ponieważ tylko dzięki temu mogła przetrwać wielowiekowa tradycja rzemieślnicza. Mogła tez być przekazywana kolejnym pokoleniom stolarzy, bo prywatne warsztaty miały prawo kształcić czeladników, i mistrzów stolarskiego fachu” – podaje gazeta.
To był trudny czas dla rzemiosła, niszczone przez władze, nękane ciągłymi kontrolami skarbowymi były na porządku dziennym,. Jednak rzemieślnicy, także stolarze nie poddali się. „Jednym z wielu przykładów takiego trwania był warsztat stolarski Ryszarda Andrzejka, który w 1975 roku zatrudniał oprócz właściciela dwie osoby przy produkcji” – podaje forum.
Więcej: Forum branżowe
