„Klasyczna droga rzemieślnicza, która wciąż obowiązuje innych zawodach, zaczynała się w wieku 16 – 18 lat, a jedynymi kryteriami było ukończenie szkoły podstawowej (dziś gimnazjum) oraz dobre warunki fizyczne i stan zdrowia pozwalający na pojęcie nauki w wybranym przez siebie zawodzie” – czytamy w Świecie Optyki.
„Poniżej dla porządku podajemy informacje dostępne na stronach Związku Rzemiosła Polskiego, opisujące klasyczną drogę Ucznia i Mistrza. To, co wyróżnia ten sposób nauki zawodu, to zindywidualizowany tok nauczania, ale i ograniczenia młodocianego pracownika”.
„W czasie trwania nauki rzemiosła, uczeń, poza nabywaniem praktyki w zawodzie optycznym, ma też obowiązek kształcić się w szkole zawodowej lub na kursach dokształcających.”
„Zawód optyka, choć także wywodzący się z rzemiosła, wyprzedził swoje czasy i już od dawna zarzucano w nim przyjmowanie do pracy terminatorów, dziś nazywanymi młodocianymi pracownikami. Optyk okularowy to zajęcie precyzyjne, z pogranicza rzemiosła i medycyny, dlatego dziś przyjmuje się do pracy osoby mające co najmniej wykształcenie średnie, a często dodatkowym warunkiem jest deklaracja uczestnictwa w kursach lub nawet ukończenie policealnej szkoły optycznej lub technikum uzupełniającego.”
Więcej: Świat Optyki
