Pakiet klimatyczny, emerytury i uzdrawianie finansów publicznych

Ostatnie, lutowe posiedzenie Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych poświęcono trzem istotnym kwestiom: zmianom klimatycznym po szczycie w Kopenhadze, planowi rozwoju i konsolidacji finansów do 2011 roku oraz reformie systemu emerytur mundurowych i rolniczych.

 

W obradach, którym przewodniczył wicepremier Waldemar Pawlak uczestniczyli: Jolanta Fedak, minister pracy i polityki społecznej, Rafał Baniak, wiceminister gospodarki, Ludwik Kotecki, wiceminister finansów, Czesław Piątas, wiceminister obrony narodowej oraz partnerzy społeczni ze strony pracodawców i związków zawodowych.

 

Jak przewidywano, w Kopenhadze nie doszło do porozumienia w sprawie pakietu klimatycznego. Padła natomiast propozycja nieodpłatnego przydziału emisji dla nowszych technologii. Ministerstwo gospodarki nawiązało współpracę z Międzynarodową Agencją Energii w celu opracowania raportu o potencjale redukcji energii. W obszarze klimatycznym zarówno pracodawcy jak i związkowcy dostrzegli obawę, że unijne rozwiązania w dziedzinie ochrony klimatu mogą uderzyć w konkurencyjność polskich firm.

 

Partnerzy społeczni nie znaleźli konsensusu, co do kwestii rządowych propozycji zmian w emeryturach służb mundurowych. Projekt zakłada gwarancję zachowania praw nabytych, co oznacza, że będą obowiązywały również osoby rozpoczynające pracę w momencie wejścia ustawy w życie.

 

Ministerstwo Finansów zaprezentowało Plan Rozwoju Konsolidacji Finansów, który przewiduje podjęcie działań koniecznych do uporządkowania i uzdrowienia finansów publicznych w sposób niezagrażający rozwojowi gospodarczemu. Co istotne plan ma zmniejszyć nadmierny deficyt budżetu. Działania będą zmierzały w kierunku usprawnienia funkcjonowania administracji i zwiększenia udziału sektora mediów elektronicznych tworzących usługi i treści cyfrowe w PKB.

 

Rządowa propozycja nie spotkała się jednak z aprobatą związków zawodowych, które uznały ją za zbyt ogólnikową i mało konkretną. Od resortu oczekują dokumentu bardziej szczegółowego w określonej krótkiej czasoprzestrzeni.

 

Opinie strony pracodawców są podzielone.
Związek Rzemiosła Polskiego i większość organizacji pracodawców generalnie zgadza się z kierunkami i zasadami dokumentu. Zarzucają mu jednak nadmierną ogólnikowość. Związek szczególnie zainteresował dział związany z rozwojem szkolnictwa zawodowego dostosowanego do wymogów rynku. Natomiast KPP uważa, że szczegółowe rozwiązania nie dają szans na zrealizowanie oczekiwań. Dlatego ich zdaniem dokument jako całość jest trudny do zaakceptowania.