Nadal istnieje konieczność dotrzymania 30-dniowego terminu na otrzymanie dokumentu potwierdzającego wartość i charakter pomocy udzielonej na rehabilitację pracowników. Takie stanowisko zajęło ostatecznie Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych (BON).
Konieczność uzyskania zaświadczenia o pomocy de minimis wynika z par. 9 ust. 2 rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1300). Pracodawca, aby uzyskać w urzędzie skarbowym dokument o uznaniu wydatku poniesionego ze środków funduszu rehabilitacji jako pomocy, która nie zaburza konkurencji na rynku, jest zobowiązany do przedstawienia informacji o jego dokonaniu w ciągu 30 dni od daty, w której to nastąpiło.
Do tej pory BON twierdziło, że niedotrzymanie terminu nie będzie skutkować odebraniem wsparcia. Pojawiły się jednak sygnały od pracodawców, że urzędy skarbowe odmawiają wystawienia zaświadczenia o uznaniu wydatku z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych za pomoc de minimis, a sądy, które rozpatrują skargi na odmowę ich wydania, coraz częściej uznają przekroczenie 30-dniowego terminu za okoliczność uzasadniającą taką decyzję organu właściwego.
BON wystąpiło do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) o zajęcie stanowiska w tej sprawie. Ponieważ ta instytucja uznała, że termin 30 dni musi być zachowany i takie postępowanie rekomenduje też urzędom skarbowym, biuro zdecydowało się zmienić interpretację przepisów i na swojej stronie internetowej (www.niepełnosprawni.gov.pl) opublikowało nowe stanowisko w tej sprawie. Jego celem ma być ochrona pracodawców przed konsekwencjami wynikającymi ze zbyt późnego uzyskania zaświadczenia o pomocy de minimis. Przekroczenie 30-dniowego terminu skutkuje bowiem tym, że pracodawca musi zwrócić na konto ZFRON taką samą kwotę, która posłużyła do sfinansowania danego zakupu. Co więcej, musi być ona powiększona o odsetki.
Więcej: gazetaprawna.pl
08.05.2014
Tomasz Zalewski
LINK
