Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie zaprasza do projektu Rzemiosło 2.0.
Od początku 2015 roku Muzeum prowadzi badania w środowisku małopolskich rzemieślników i postrzemieślników, wywodzących się z tradycji obróbki drewna i metalu. Celem było zbadanie potencjału działających w regionie zakładów (kowalskich, ślusarskich, ciesielskich, stolarskich) dostarczających produktów i rozwiązań współczesnemu odbiorcy.
Spadkobiercy dawnych rzemiosł – wbrew powszechnemu przekonaniu o zanikaniu ich zawodów – wciąż działają, a ich aktywność może mieć istotny wpływ na krajobraz kulturowy regionu oraz integrację społeczną jego mieszkańców. Zinwentaryzowanie tych niedocenianych zasobów, także w świetle zbiorów etnograficznych MEK, pozwoliło opisać proces zmian, jakie zachodzą w środowiskach tradycyjnych wytwórców. Wyniki badań, realizowanych przez dwa lata, wykorzystane zostały do stworzenia ogólnodostępnej platformy internetowej, która ma ułatwić kontakt/dialog pomiędzy wytwórcami i ich potencjalnymi partnerami. Docelowymi użytkownikami platformy są dizajnerzy, architekci, makersi, zwykli ludzie poszukujący wykonawców niestandardowych produktów, ale także urzędy pracy, szkoły zawodowe (mają się odbudowywać), instytucje operujące zasobami dziedzictwa. Platforma może służyć też członkom lokalnych społeczności jako punkt wyjścia i źródło inspiracji we wspólnym kształtowaniu krajobrazu kulturowego.
W nowej rzeczywistości gospodarczej po 1989 roku rzemiosło stanęło przed nowym wyzwaniem ekonomicznym. Jednocześnie właśnie teraz zdaje się mieć do spełnienia także niezwykłą powinność kulturową. W świecie unifikujących się produktów potencjał firm wytwarzających rzeczy nieseryjne i na zamówienie konkretnego odbiorcy jest wartością nie do przecenienia. Współczesny odbiorca niesłychanie rzadko doświadcza sytuacji, w której może naprawdę formułować swoje potrzeby, określić jakiego produktu/rozwiązania oczekuje, jakie są jego preferencje. Na ogół dopasowuje się do gotowego, sformatowanego statystycznie towaru jako jego nabywca/konsument. Mechanizm ten na dłuższą metę pozbawia go własnej woli, redukując kulturę uczestnictwa. Relacja rzemieślnik-odbiorca jest radykalnie odmienna, zakłada dialog, konieczność porozumienia się, wymaga kompetencji komunikacyjnych, innymi słowy – jest kulturotwórcza. Stanowi realną i coraz bardziej poszukiwaną alternatywę dla rzeczywistości współczesnego rynku jako model par excellence antropocentryczny.